Ons lieve vlindertje...

Veel gefietst deze week en steeds meer komen wij ons vlinderkleinkind Juna Elynn tegen. Samen met haar vriendjes en vriendinnetjes vliegt ze soms met ons mee om dan weer snel verder te gaan. Altijd moet ik als we vlindertjes zien, even aan haar denken. Nooit meer gaat ze uit mijn gedachten. Dat wilde ik even kwijt. De aanpak van corona wordt door de krampachtige en kinderlijk lijkende manier van doen van Rutte en zijn RIVM-loopjongens zo langzamerhand een lachertje. Je kan aan je klompen aanvoelen, dat Rutte een speelbal is geworden van de lobbymachine. Eerst het grote geld, dat de dienst uitmaakte, nu ook andere lobbyclubs. Het wordt tenslotte verkiezingen. Alles mag vol, maar op anderhalve meter afstand. Als doekje voor het bloeden hebben we als dat niet kan, nog altijd het nauwelijks werkende mondkapje. Maar wacht. We doen de tribunes voor een derde vol bij sportwedstrijden. En als er dan gescoord wordt, mag je een toeter meenemen en zachtjes ‘Hoera’ zeggen vond Rutte. Je kan nog steeds merken dat hij zoveel geleerd heeft van kinderen, toen hij met het over Zwarte Piet sprak.

Rutte is kennelijk De vuvuzela vergeten die in 2010 bij de voetbal-WK voor oorverdovend en ergerlijk lawaai zorgde. Weet je wel Rutte, dat die toeter een maximale geluidsdruk van 113 dBA bij het oor oplevert van degene die op de toeter blaast, tot 131 decibel direct aan de hoorn van het instrument gemeten. Dan moet je daar straks natuurlijk weer een vergunning voor aanvragen en wordt er weer een rekenregel aangepast om die te kunnen verlenen. Dat zijn we gewend. Het wordt op sommige gebieden toch echt een lachertje. Maar ik maak me er verder maar niet meer druk om. De verkiezingskoorts neemt hand over hand toe in Den Haag. Maar als je koorts had, moest je toch thuisblijven… Nou, doe dat dan zou ik willen zeggen.

Ik hou me lekker bij mijn favoriete tijdverdrijf. Pagina schrijven voor De Langstraat, met José lekker op de fiets en scootmobiel op pad bij fatsoenlijk weer en dat is het en natuurlijk af en toe aandacht voor mijn familie-genealogieboek-in-wording en vanzelfsprekend de kinderen en kleinkinderen. Ik kreeg een paar mooie vaderdagcadeautjes. Een mooie ketting van papier van Cas en kleurtekeningen van Sem tijdens een barbecue die wij van Elke en Wouter aangeboden kregen. Cas at frietjes, sla, bitterballen en appelmoes bij ons. Zondag is het weer raak. Het wordt druk. Ik ben weliswaar nog niet echt jarig, maar we vieren het morgen wel. José zorgt weer voor het natje en droogje uiteraard. Dat is haar wel toevertrouwd. Iedereen heeft gezegd langs te komen. Ik heb mijn verjaardagcadeau van José gehad. Mijn fiets is helemaal opgeknapt. Nu hoop ik snel te kunnen proberen of fietsen nog wil lukken uiteraard. Zoals altijd houdt ons uitgebreide gezin de coronaregels in de gaten. Ik hoop alleen dat het weer toch nog een beetje meewerkt, al zie het er niet al te rooskleurig uit helaas.

(bron: familiearchief f. van son) .