Vaste prik…..

Elke donderdagochtend en vrijdagochtend passen we op Sem, ons jongste kleinkind. Cas gaat dan naar school en tussen de middag haalt mama Elke haar Cas van school en Sem weer hier op.

Elke ochtend op donderdag en vrijdag is het sinds kort vaste prik. Zo tegen half acht klopt Cas tegen de voorraam en gaat Oma José open doen. Sem dribbelt dan als eerste binnen en loopt meteen door naar de tafel achter in de kamer. Hij wijst naar mijn laptop op de hoek van de tafel. Pas als ik “Eerst eten” heb gezegd, loopt hij naar zijn stoel en ik til hem er in, terwijl Oma zijn bekertje drinken warm maakt.

Ik maak vervolgens een boterham klaar voor Cas en Elke doet dat voor Sem. Cas wil tegenwoordig het liefste kaas en vraagt steevast of het ‘jonge kaas’ is.

Samen ontbijten we. José haalt vervolgens de tafel af en ruimt alles in de keuken op. Elke gaat naar haar werk. Ik geef met Cas de vissen in het aquarium eten en na het tanden poetsen ga ik terug naar de tafel waar Sem al ongeduldig staat te wachten.

Dan gaat de laptop open en komen Cas en Sem op schoot. Luisteren en kijken naar peuterspeelzaalkindjes die alle bekende liedjes, compleet met maniertjes samen met de juffrouw zingen en dansen. Sem doet mee. Cas zit te kijken tot hij naar school moet. Oma brengt hem naar school en Sem kijkt nog even waar oma blijft. Als ze terug is, hoeft hij geen liedjes meer te zien. Dan gaat hij spelen.

Vaste prik, elke donderdag- en vrijdagochtend.

Deze week was het even anders. Woensdagmiddag kwam Cas even schilderen en bij oma eten natuurlijk. Pizza, die hij zelf mee mocht maken. Daarna uiteraard zijn favoriete ‘toetje-op-het-bord’.

Daarvoor schilderde hij iets moois, want zijn mama en papa zijn bijna jarig. “Niet verklappen hoor”, zegt oma nog, voordat ze hem naar huis brengt. Sem vierde zijn creativiteit bot gisterochtend. Pas daarna ging hij verder spelen. Leuk om ze zo bezig te zien.

(Bron: familiearchief f.van son).