Ja hoor onze jongste telg groeit als kool. Sem was
binnen de kortste keren op en inmiddels al weer boven zijn geboortegewicht.
Hollands welvaren dus. Zo nu en dan gingen José en ik naar de vorderingen
kijken. Sem heeft ook al kennis gemaakt met het huisje van Oma José en Opa
Frans. ‘Grote broer’ Cas verliest zijn broertje geen moment uit het oog. Hij is
zo lief voor zijn baby-broertje. En waar in het ene gezin een nieuwkomer was,
ging het in het andere gezin naar een volgende mijlpaal. Youri ging voor het
eerst met veel zin naar ‘de grote school’. Niet meer naar de ‘peuter plus’ dus
en ‘de kindjes’ was hij al lang ontgroeid.
Ik sta vanzelfsprekend ook nog even stil deze week bij
ons negende kleinkind en bij de pijn van papa en mama en de kinderen. Juna Elynn
mocht de volledige negen maanden helaas niet volmaken. Maar vanzelfsprekend
blijft zij er toch bij horen en voor altijd in onze herinnering. Deze week zou
zij, -als alles goed was gegaan-, worden verwacht. Onze gedachten en gevoelens
zijn bij onze kinderen en kleinkinderen in dat gezinnetje.
Het was ook in ander opzicht deels een pijnlijke week.
Mijn verkrampende beenspieren speelden weer maar eens op. Slecht slapen dus en
veel pijn. Tot overmaat van ramp was er ook een drukwondje dat maar niet dicht
ging op mijn voet. Gedwongen wat meer rustig aan doen dus, dan normaal. En dat
terwijl het weer zo goed was om lekker een stukje te fietsen. José en ik
maakten dagelijks wel een tochtje op de scootmobiel. Dat deden we elke dag. Al
was het maar zo’n anderhalf uurtje. Zo konden we onze zinnen verzetten. Weinig
stamboomonderzoek ook deze week, want daarvoor moet ik me toch echt goed kunnen
concentreren. En dat lukte niet zo.
Donderdag en vrijdag mochten we de auto lenen: naar de
kapper en de orthopedisch schoenmaker en vrijdag viel een afspraak uit en kozen
we voor een dagje weg.
We waren nog nooit in Volendam geweest. Daar reden we alvast
naar toe. Afslag Volendam. Nou dat is ook de laatste keer dat ik die afslag
genomen heb. Nee. Volendam is niet iets dat wij scharen in het rijtje van leuke
uitjes. Het mooiste was het IJsselmeer..... Medemblik en het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen waren
wél de moeite waard. Leuk zo’n boottochtje en een compact openluchtmuseum-eilandje.
Daarna over de dijk tussen Enkhuizen en Lelystad terug naar huis. Weinig gelopen,
leuke dag. En wat ook nog fijn was: de hele dag zon! We mogen niet klagen.
(Bron: familiearchief f.van
son)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten