De Efteling. Toen ik klein was, fietsten we er met het hele gezin een keer per jaar naar toe. Vanuit Breda naar Kaatsheuvel. Dan kwamen we langs die kabouters die langs de weg stonden. Hun vingertje wees richting Efteling. Voor zo’n fietstocht draaiden we onze hand niet om toen. Moet je nou nog eens om komen... Het was vroeger een schitterende dag, elk jaar weer. Mijn vader hield tevoren het weer in de gaten en we wisten dat het een mooie dag zou worden. Wat toen voor ons gold, gold voor onze kinderen en nu ook weer voor de kleinkinderen. Deze week nam Mama Elke haar Cas, zijn neerfje Youri en natuurlijk oma en opa mee naar de Efteling. Ze hebben genoten en wij ook. Die heerlijke gezichtjes, dat enthousiasme. Dat werkt gewoon aanstekelijk. Ze gaan graag in zoals zij het noemen ‘Yoki en Jet’. Daarvan kunnen ze geen genoeg krijgen. De koppies duken achter de buggy als we in de buurt van de draak komen. Want die is toch wel erg groot. De kabouterhuisjes in het sprookjesbos, de verhalenboom, Langnek, Holle Bolle Gijs en Ezeltje Strekje. De dansende schoentjes...
Er lijkt niets
veranderd. Gelukkig is het sprookjesbos nog intakt.
Ja natuurlijk. Er is
een aantal nieuwe attracties bijgekomen, maar de python en andere achtbaan
ontlokken Youri en Cas voorlopig enkel nog de term ‘gevaarlijk’. Ze zijn er ook
nog te klein voor.
Het was een dagje
genieten. Je kon merken dat de Belgen weer een vrije dag hadden. Er werd veel
Vlaams ‘geklapt’ en ook Waals tierde welig in onze Efteling. Ook die
buitenlandse kinderen genieten op dezelfde manier en dat geldt ook voor de
meeste ouders. José zorgde weer voor een aantal foto’s en een filmpje.
José is begonnen met
het maken van een nieuwe broek voor mij. Ik vind het elk keer weer knap dat er
een passende broek uitkomt. Ondertussen buig ik mijn hoofd over de afstamming
van Giselbert en Alaysa en zijn broer Arnold. Daar moet ik nog meer van weten.
Maar het aantal bronnen lijkt heel klein. Dochter Gertrudis (is dat wel een
dochter) van Arnold van Tilburg lijkt met Walter Bac van Olen getrouwd. Een
Belgische ministeriaal van de hertog van Brabant zo omstreeks 1190. Ik zal er
jullie niet mee vermoeien.
Ik ga weer verder met
lezen in het werk van Eduard van Ermen en laat het hier deze week bij. De boog
hoeft immers niet altijd gespannen te zijn. Wel houd ik m’n hart
weer vast voor vanavond. VVV-NAC. Wordt wéér een moeilijke pot vrees ik. Op weer
een blessuregevoelig kunstgrasveld. Inderdaad Goetzee, NAC moet hopen dat ze dit
seizoen overleven in de eredivisie. Meer niet helaas!
Morgen is het weer ‘full-house’
bij ons. Oma José viert haar verjaardag. Een soort gezinsreunie dus. Enkel Tommy en Nienke
kunnen niet van de partij zijn. Die hebben andere verplichtingen.
(Bron: familiearchief
f.van son).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten