Voor José is het komend week misschien
wat minder druk; tenminste.... Ze hoeft in elk geval niet extra vroeg de deur
uit om voor Cas of Youri te zorgen. Anouk hoeft ook niet naar school te worden
gebracht.
Maar ik reken niet op een rustig weekje.
Volgens mij zullen deze week de kleinkinderen toch nog wel op een of ander
tijdstip bij Oma komen binnendruppelen. Ze kunnen elkaar immers niet missen.
Voor mij betekent het een week waarin
ik een klein beetje kan wennen aan hoe het na juli komend jaar is. Hele dagen
niet naar school. Ik zie er absoluut niet tegenop en ik hoor van José ook niets
over haar angst als ik alle dagen vrij ben.
Vrijdag hebben we een drukke dag
achter gehad. Spannend ook wel. Het prototype van mijn nieuwe schoenen was klaar
en kon gepast worden. Na 24 jaar worden mijn schoenen veranderd. Alles op advies
van de behandelend arts om spierellende te voorkomen.
Mijn orthopedisch schoenmaker heeft
zich kunnen uitleven en dat heeft hij
ook gedaan. Hij was terecht trots op zijn werk. Nu mag ik gaan kijken of in een
half uurtje per dag kan wennen aan de nieuwe schoenen. Er zit nog geen leer
omheen en ze zien er dus nog futuristisch uit. Ik heb er zin in om ze te gaan
proberen!
De eerste stappen vielen namelijk niet
tegen en ik heb al jarenlang vertrouwen in mijn eigen schoenspecialist Nico
Molenschot van ‘Voet en Zorg’ uit Drunen. Dit wordt weer een succes. Daar ben ik
nu al van overtuigd. Gisteravond op het gezellige verjaardagsfeestje geweest van Ronald. Ze hadden weer goed gezorgd......
(familiearchief f.van Son; Robyn is creatief; grote broer Joël en broer Daan hebben een
rustig dagje 2016).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten