Het luie vakantieleventje beviel me best goed, maar als ik eerlijk ben, dan bevalt de regelmaat van alledag mou, ik ben er niks bang voor dat ik achter de geraniums beland. Nee hoor. Om te beginnen heb ik mijn hobbies. Op de eerste plaats de kinderen en de kleinkinderen en daarnaast het stamboomonderzoek naar de familie Van Son. Ik heb er al eens over verteld. Dat doe ik al zo’n 35 jaar. Dan hewb ik ook nog de politiek. Ook dan zal ik me aan de regelmaat houden, misschien schuift enkel de klok ’s morgens een uurtje vooruit…
Mijn weekdagen zien er al jarenlang hetzelfde uit: ’s morgens zo om en nabij 6 uur stap ik uit bed en ga onder de douche. Een wekker hebben José en ik niet nodig. Heel ons leven nog niet nodig gehad. We hebben kennelijk een ingebouwde wekker.
Na het douchen ga ik naar beneden en geef onze kater Croky eten. Die staat dan meestal al zo’n kwartier te miauwen alsof hij nooit te eten krijgt, arm dier! Daarna lees ik de krant en eet ik samen met José twee sneetjes brood een kop koffie erbij. Ik zoek mijn pilletjes bij elkaar en als ik mezelf moet prikken om het bloed te meten, dan doe ik dat ook.
Daarna zijn –elke dag- de vissen in mijn tropisch aquarium aan de beurt. Ze krijgen eten. Ik kijk of ik mail heb en check de jarigen op facebook en kijk samen journaal met José. Om half acht ga ik de deur uit op weg naar school. Daar beginnen de lessen pas om half negen, maar ik heb een broertje dood aan haasten. Even een gezellig babbeltje met collega’s en dan naar boven om de boeken klaar te leggen en de computer in de klas op te starten.
Na mijn lessen, die ik nog steeds met veel plezier geef, ga ik drie maal per week naar de fysio.
En ook naar eventuele vergaderingen van het team, de medezeggenschapsraad van de school en soms een ouderavond. Mijn weken zijn meer dan gevuld en dat doet me goed.
Na het werk ga ik met de scootmobiel naar huis en vaak is er dan een kind op visite met een of meer kleinkinderen. Soms eten ze mee, want Oma José zet altijd lekker eten op tafel. Dan is het druk bij ons thuis. Opa moet dan soms in touw om de kleinste de fles te geven of op de kleintjes letten als oma aan een van haar hobbies uitvoert: koken! en dat letten op de kleintjes doe ik graag ook al is er wielrennen op tv. Emma kan al heel erg goed voor zichzelf zorgen en schrikt er niet voor terug om de kleinsten op schoot te nemen. Samen met haar zus Renée spelen ze vaak caféetje. Ze komen dan als rasechte obers vragen wat ik wil dringen en eten en brengen dat vervolgens. Anouk leert bij voorbeeld haar broertje lopen...
Na het eten check ik weer de mail en begint de avond. De rust keert dan langzaam weer. Dan komt de ‘quality time’; een kop koffie samen met José en dan samen gezellig wat praten, tv-kijken of iets anders. José zorgt voor eventuele kleinkinderen die bij ons “logeren” en om acht uur kijken we journaal. Is er iets leuks of interessants op tv, dan kijken we, maar vaak ook gewoon niet. Gaat José naar de schilderclub, dan kruip ik achter mijn laptop voor de stamboom. Als de gemeenteraad vergadert, dan ga ik daar naartoe en ik ben ook actief in de steunfractie van een van de partijen. Daar gaat na mijn pensionering behoorlijk wat tijd inzitten, weet ik. Die tijd heb ik dan.
Niets meer moeten zal mijn opstatijdstip tegen die tijd misschien een uurtje later zetten, maar voor de rest blijft de regelmaat. Daarbij voel ik me het meeste op mijn gemak. Dan krijg ik nog meer tijd met José; nog meer tijd voor de kinderen en kleinkinderen. Ik tel niet af, daarvoor geef ik nog te graag les. Maar het lijkt me voor straks wel leuk!
(Bron : Familiearchief f.van son: regelmaat, kleinkinderen eten en spelen mee).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten