Mensen hebben hun dagelijks werk, maar hebben ook hun hobbies. Gelukkig maar. Zo is het ook bij José en bij mij. Dat maakt het leven aangenaam. Maar hoe ouder je wordt; hoe minder tijd je lijkt te hebben. Naast haar dagelijkse werk heeft José nog amper tijd om adem te halen zo langzamerhand.
José heeft een paar echte hobbies. Met stip op één staan onze kinderen en de kleinkinderen. Niets is haar teveel om er voor haar nageslacht te staan. Dag en nacht! Moet er even opgepast worden, of een hele dag, dan is José van de partij als ze niet hoeft te werken tenminste. Uiteraard komen zo af en toe een of twee kleinkinderen logeren. José is steeds in touw met de kleintjes. Ik vind het dan ook geen verrassing, dat ze haar allemaal, stuk voor stuk op handen dragen. Of dat te maken heeft met het feit dat zij (met een knipoog naar Annie M.G. Schmidt) aan haar kleinkinderen vertelt, dat ze vroeger een kat is geweest, zo’n dikke rooie kat, dat waag ik te betwijfelen. Maar leuk vinden ze het wel.
Ze komen allemaal graag bij Oma. Daarvoor heeft José zelf gezorgd!
Maar ze heeft nog een andere hobby: schilderen. Moderne kunst. Want die oude meesters zijn niet aan haar besteed. Tijdens haar opleiding maakte zij al mooie werkstukken. Nadat de kinderen uit huis waren gegaan is zij gaan schilderen. Zij gaat met dochter Inge wekelijks naar de schilderclub op de dinsdagavond. Ik vind dat ze erg verdienstelijk werk levert. De kinderen kennelijk ook, want ze willen allemaal graag een schilderij van haar hand om thuis op te hangen. Ook bij ons hangt er een. Ze maakt er een wisselexpositie van bij ons thuis. José vindt in die hobby een echte uitlaatklep voor haar ongebreidelde creativiteit, die zelfs zo ver gaat dat ze mij onderwijst en vooral helpt bij het maken van surprises bij voorbeeld. Ik heb immers twee linkerhanden.
Maar dat is voor mij geen reden om ook zelf niet een aantal hobbies te hebben. Passief is dat NAC kijken op tv. Of dat nou eredivisie is of ‘Juup’. Actief schrijf ik boeken en ben ik zowat dagelijks bezig met mijn genealogie. Dat geeft me erg veel voldoening. Ik vind elke keer als ik achter de computer kruip weer een klein stukje voor mijn puzzel over eeuwen van voorouders.
Mijn tot nu toe laatste boek was er een over onze familie vanaf omstreeks 1100. Genealogie is geen stoffige hobby, zoals velen menen. Het houdt de geest scherp en ik houd (ik knipoog daarbij ook, maar dan naar dichter Willem Bilderdijk) mijn stelregel in ere: In het verleden ligt het heden, in het nu wat komen zal. Dat wil ik graag op de voet volgen. Ik heb ook boeken over andere onderwerpen geschreven, zoals ‘Oisterwijk meer dan vennen’; ‘Bladeren door Oisterwijk’ en in mijn jeugd ‘Het midden Oostenconflict’ en ‘Ruimtestof’ over de ruimtevaart. En er zijn er nog meer. Ik vind schrijven nou eenmaal gewoon leuk!
(Bron: hobby nr. 1 van José: kleinkinderen; creatief werk van Oma José; Frans met zijn tot nu toe laatste boek over negen eeuwen Van Son.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten