Zijn Pa en Ma gingen een avondje carnavallen en jongste kleinzoon Luuk kwam bij oma en opa slapen. Dat had hij nog nooit gedaan. Eten wel, en overdag een uurtje ‘bedje boem’ ook. Maar een hele nacht…. Toch wel spannend, want meneer begon al om zeven uur ’s avonds te roepen ‘nee bedje boem’. Hij speelde maar door en was niet kapot te krijgen. Totdat het even na achten was. ‘Louki bedje boem’ zo liet hij oma weten. Pas om middernacht werd hij even wakker, maar kindertovenaar oma José had hem in een oogwenk stil. Even uit zijn bedje, even knuffelen en meneer sliep door tot de volgende ochtend tegen negenen. Wij en hij tevreden. Zeker toen er een heel bataljon van Oma’s beertjes uit de kinderkamer mee naar beneden mocht. Ze moesten allemaal mee eten, boterhammetjes uiteraard. Kortom een geslaagd logeerfeestje. En papa haalde hem ’s middags weer op, maar hij wilde eigenlijk “oma blijven”. Spelen kan hij als de beste en nee hoor, hij is echt niet eigenwijs….
Belegeren
Wist je dat Breda, mijn geboortestad precies 400 geleden in 1624 zich na een beleg van elf maanden moest overgeven aan Spinola. Misschien niet belangrijk, maar ze gaan er in Breda zonder twijfel aandacht aan besteden, al is het alleen al in de erfgoedbrief, waarop je je gratis als geïnteresseerde kan abonneren. Voor de liefhebber: erfgoedbrief@breda.nl.
Groen?
Je weet dat ik een afschuw heb van overdreven milieugedoe. ‘Een klein bos voor elke buurt’. Ik zag dit grote informatiebord op een parkeerplaats in Meerseldreef, gemeente Hoogstraten. België dus. In mijn gemeente heeft milieupartij Morgen! het over de 3, 30, 300 regel: ik geloof vanuit elk huis 3 bomen zien, op 30 meter een groenvoorziening en op 300 een bos of parkje. Draven die milieugasten weer niet een klein beetje door. Een beetje overdreven geldverspilling? Er zijn veel grotere problemen die op aanpak wachten.
Als ik in mijn gemeente kijk, dan is er heel wat groen en op slechts enkele kilometers fietsen een hele Biesbosch of agrarisch buitengebied met de kronkelende Donge en poldergebied. In heel Brabant. En wat dacht je van het Rivierengebied en de Limburgse heuvels en Zeeuwse vergezichten?
Als ze dat nou in het Wilde Westen doen, kan ik het soms begrijpen tussen al dat beton en verkeersgeraas.
Maar in Meerseldreef, waar het wemelt van groen, inclusief de Mariatuin en op een steenworp afstand volop bossen en ook groen rondom riviertje de Mark. Laten we nu eerst eens de echte problemen aanpakken en daaraan geld besteden.
Ga er gewoon op uit, in plaats van op de bank, voor tv of achter je mobiel te hangen; pak de fiets of wandel, of zoals wij noodgedwongen moeten, pak de auto om te genieten van ons groene Nederland en prachtige Nederlandse en Belgische Kempen. Dan hoef je niet op 30 meter een parkje te hebben. Je vindt al snel groen. Nederland ligt er vol mee en België ook.
Dipje
Ik voel me over het algemeen vrij goed. Maar woensdag aan het eind van de middag had ik het niet al te breed. Als ik wilde opstaan, dan was ik meteen mijn evenwicht kwijt en alles leek te draaien. Die hele situatie bleef ook in de avond. Pas toen ik naar bed ging, leek het wat rustiger te worden. Het was donderdagochtend niet helemaal over, dus besloot ik naar de fysio te gaan en dat voor te leggen aan mijn therapeut, die me na jaren door en door kent. Hij nam de bloeddruk op en daar was niets mis mee. Ook al mijn oefeningen, inclusief tien minuten met weerstand fietsen op de hometrainer ging goed. Hij dacht dat mijn evenwichtsstoornis een gevalletje BPPD zou kunnen zijn. Iets met kristallatjes in je evenwichtsorgaan. We gaan het goed in de gaten houden, was zijn advies. Vrijdag was het al weer weg. Ik had gelukkig nergens meer last van. Hoop wel dat het eenmalig is, want dit is echt helemaal niet iets waar ik op zit te wachten. Maandag ga ik bloed laten prikken en op de laatste dag van februari op controle bij mijn cardioloog.
(Bron: familiearchief f. van Son)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten