Een week als vanouds. Kleinzoon Luuk kwam donderdag weer bij oma en opa spelen en op dinsdag haalden we tussen de middag Cas en Sem weer van school en brachten hen na het eten weer terug. Verder een ritje met José, een tafellamp lamp halen bij Ikea om alles beter te kunnen zien en tijd om aan mijn familieonderzoekboek te werken. Een weekje zoals we ze eigenlijk graag hebben.
Dit keer reden we op zondag naar Gouda. Nog nooit geweest. Een fotootje maken van het historische raadhuis, maar wie rekent er nu op, dat het weekmarkt is op de zondag. Kraampjes en uiteraard dus geen goed zicht op het mooie Raadhuis. Daar moeten we dus kennelijk toch nog een keer naar toe. José ging nog een keertje op de koffie bij Meike en begin van de week speldde zij bij kleindochter Renée na een lekker bakje koffie, een nieuw jurkje af. De volgende dag bezorgden we het kant en klaar weer bij haar. Oma had voor de gelegenheid een boterkoek gebakken en die ging er uiteraard goed in.
Deze week waren er uiteraard toch ook weer medische zaken.. Ik kan er niet aan voorbij en het blijft maar duren: vooral gisteren was het ellende. Of het nu vanwege lage bloeddruk was of iets anders; ik ging ’s morgens vroeg, nadat ik licht werd in mijn hoofd, kennelijk van mijn houtje. Toen ik bijkwam was José er, alert als zij is. Ik ben de hele dag niet lekker geweest. Licht in het hoofd en onzekere benen en een pijnlijke rib, mogelijk van het wegzakken tegen het bad. Ik weet het niet. Ook was het weer een week met een medisch telefoontje op dinsdag en donderdag ook nog de post die daarover was aangekondigd en vrijdag weer een mail. Mijn ziekenhuisbezoek aan de afdeling maag-darm-lever is vervroegd. Zij zouden dat proberen, toen ik begin maart voor niets naar het ziekenhuis in Dordrecht ben gereden in alle vroegte. Dat blijkt gelukt. In plaats van 27 maart kan ik er nu al op de vrijdag ervoor, de 24e terecht. Ik had deze week tijd over, want ik mocht na mijn operatie nog niet naar de fysio. Dat mag pas weer op de zeventiende. Ik fiets daarom elke dag thuis maar op de hometrainer, want buiten lopen of op de scootmobiel is echt te koud, te glad of te nat.
En vandaag
Vandaag komen Tommy, Nienke en onze kleine Sven. Ze wachten thuis op het plaatsen van de nieuwe keuken en komen bij ons eten vandaag. Gezellig. Tara stuurde een paar foto’s van Luuk, die genoot tijdens een dagje efteling met papa en mama. Ik volg nu zo veel mogelijk het wielrennen en moet zeggen dat ik gisteravond genoten heb van het spel van NAC tegen MVV: 4-1. Ze gaan inderdaad steeds wat beter draaien. Nu nog volhouden.
(Bron: familiearchief f. van son)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten