Trots als een pauw rende Youri onder applaus van veel ouders, oma’s en opa’s over het veld richting teamfoto. RFC hield de teampresentatie onder grote publieke belangstelling. Alle kinderen, van de kleintjes tot de at groteren, werden rond half zeven gepresenteerd. Elke naam werd door de microfoon omgeroepen. Een rasecht staaltje van klantenbinding van onze plaatselijke RFC. Zo tegen half zes belde Youri om te vertellen over dat ze om tien voor half zeven teampresentatie hebben en of wij ook wilden komen. Natuurlijk! José had net het eten opgezet om het vervolgens weer snel af te zetten. Wij wilden er graag bijzijn en hij vond het erg leuk. Onmiddellijk kwam hij de gebruikelijke knuffels geven, zodra hij ons zag. Altijd even enthousiast die Youri. We pasten deze week tussen de middag op dinsdag weer op Cas en Sem en donderdag de hele dag op Luuk. Een gezellige afwisseling met onze kleinkinderen. Dat was deze week hard nodig.
Tegenvaller
Weer ziekenhuisgedoe. Inderdaad. Na de onderzoeken vorige week, kregen we deze week de uitslag op controle bij de nefroloog. Een fikse tegenvaller werd het. Ik heb kennelijk een nierinfarct gehad. Dat treedt op, als er te weinig bloed bij je nieren komt. Dat kan door diverse oorzaken, zo werd verteld: hartfalen, aderverkalking, of een bloedpropje in de grote nierader, wat kan optreden als je last hebt van boezemfibrilleren, zoals ik. Veel oorzaken mogelijk dus. De gevolgen voor mij en mijn gezondheid zijn duidelijk geworden door de diverse onderzoeken. Mijn ene nier is verschrompeld en mijn andere nier werkt nog maar voor 35%. Erg laag, zo vond ook de specialist. Misschien daardoor zo moe? Misschien mede daardoor zo weinig energie?
Is er een oplossing voor? Tja. De grafiek van de kreatinine loopt omhoog. Verslechtert dus. Maar hoe snel dat de verkeerde kant uitgaat, wordt nu van dichtbij in de gaten gehouden. Je kan er zelf kennelijk niet veel tegen doen, dan goed monitoren hoe de situatie zich ontwikkelt. Dat doet de specialist. Ik heb de eerste lijsten voor de volgende bloed- en urineonderzoeken al weer binnen gehad. Ik blijft onder controle bij de nefroloog, die de zaken op de voet blijft volgen. Je kan weliswaar rigide gaan eten, maar het moet leefbaar blijven, vond ook de specialist. Rood vlees blijkt slecht, maar dat wisten we al. Biefstuk komt bij ons heel zelden bij de gourmet op tafel. Wij eten al zo afgewogen, vrijwel geen zout en nooit vet of te veel. Inderdaad. Het blijft maar aanmodderen met mijn gezondheid. Oh ja. Ik ben nog met José naar de kapper geweest. Ziet in welk geval de buitenkant er tenminste weer goed uit en bij de fysio blijf ik proberen mobiel te blijven. Ik wil immers met José af en toe weg te kunnen blijven gaan en wil ook naar de raadsvergaderingen om verslag te kunnen doen en commentaar te kunnen geven in ons weekblad. Achter de geraniums zitten wil ik –als ik het voor het zeggen heb-, nog lang niet.
Janny
Ik heb je al eerder verteld over het meisje dat mij als baby vaak meenam in de kinderwagen naar de ‘Stad’. Zij speelde als 12 of 13 jarige vaak met mij. Deze week zijn José en ik weer naar haar toe geweest. Ook haar gezondheid, -ze is nu 83-, is niet meer om over naar huis te schrijven. We hebben gezellig een paar uurtjes gepraat en maken uiteraard weer een nieuwe afspraak.
Vandaag
Geen tijd en ambitie gehad om deze week familieonderzoek te doen, kan je begrijpen. Dat komt wel weer hoop ik. Vandaag kom ik daar in elk geval niet aan toe. Vandaag gaan we naar de verjaardag van Luuk, Robyn en Daan. Ze vieren samen hun verjaardag. Vorige jaren was het altijd gezellig in de tuin. Het weer zal er vandaag niet naar zijn, vrees ik.
(Bron: familiearchief f. van son).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten