zaterdag 17 september 2022

Sportertje, oppassen en weer onderzoek.....

Onze kleinzoon Sem gaat zijn grote held Youri achterna. Dat hij voetballen erg leuk vond, dat wisten we al, maar nu gaat het ook echt gebeuren. In het kader van ‘tikkie-takkie’ heeft hij de eerste kennismaking gehad. Uiteraard bij RFC. Hij was maar wat trots met zijn nieuwe tenue en best wel fanatiek toen de goal met echte netten in beeld kwam. We zullen binnenkort dus, misschien wel weer zo af en toe een kijkje moeten gaan nemen op het RFC-complex, net als bij Youri en bij Robyn, toen die nog voetbalde en danste.

Oppas

Woensdag konden wij voor het eerst een hele dag op onze kleinzoon Sven passen. Papa Tommy en mama Nienke gingen er samen een dagje tussenuit. Sven heeft de hele dag geen kik gegeven, totdat zijn ouders weer thuis waren. Hij sliep rustig en heeft tussendoor de hele dag met voor hem nog onbekend speelgoed gespeeld. Wij hebben genoten en hij denk ik ook. Een lief manneke, dat honderduit praat en graag tussendoor af en toe naar de visjes in mijn aquarium kijkt. Luuk kon deze week niet komen, daarom deze keer maar een fotootje van ons lachebekje!

Onderzoek

Twee keer onderzoek deze week. Mijn gezondheid en mijn familieonderzoek. Mijn gezondheid blijft me parten spelen. Het bloedbeeld, met name ook epo, blijkt niet in orde. Mijn nieren zijn nu onderwerp van onderzoek. Het gaat allemaal erg snel. Woensdag werd ik door de nefroloog gebeld, donderdag moest ik al voor onderzoeken naar het ziekenhuis en komende week al weer op controle om over de uitslagen en gevolgen te praten. Deze week een echo van mijn buikholte en organen waaronder mijn nieren. En of ik ook maar weer even bloed wilde laten prikken en urine inleveren. Dat kan gelukkig in een moeite door als ik toch in het Amphia ben. José ging uiteraard mee. Jammer dat het onderzoek op donderdag was, dan passen we normaal op Luuk. We moesten dus noodgedwongen deze week onze boef en lachebekje missen. En Pieter moest op zoek naar een oplossing.

Het tweede onderzoek was dat naar Marbais, Jauche en Villers. Dat zijn de onderwerpen, die nu vooral mijn aandacht hebben. Niet voor het eerst, maar er komt langzaam maar zeker steeds meer informatie vrij over onderzoeken in die richting. De puzzels kloppen steeds meer en daar ben ik blij mee. Het kost wel wat kruim om al dat buitenlands te lezen. Dat moet ik toegeven. Maar het uiteindelijke resultaat telt en dat is hoopgevend.

(Bron: familiearchief f. van son)



 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten