Was te verwachten...

Nee hoor. Klagen doe ik deze keer niet. Tot en met donderdag was het deze week prima weer om er met de scootcabrio en de fiets samen met José op uit te gaan. We hebben zelfs een paar weggetjes genomen, die we nog niet eerder in onze tochten hadden opgenomen. Ik bedoel dan vooral Hank en Nieuwendijk richting Biesbosch, maar ook Oosteind en ’s Gravenmoer en Waspik. Op de grens van wat de scoot-accu aankan. Het weer was er dan ook naar. Hoe warmer, hoe meer kilometers. Vrijdagochtend kwamen Cas en Sem weer ontbijten. Ik bracht Cas naar school en Sem kwam daarna bij mij zitten, toen ik mijn artikelen schreef voor De Langstraat. De gemeenteraad gaat volgende week weer aan de slag.

Aan de slag

Dat wordt wekelijks weer uren verzamelen, bellen en schrijven van artikelen over diverse onderwerpen en uiteraard maken van foto’s ter illustratie. Nou ja. Zo wilden wij vrijdagmiddag nog snel even een foto maken. Maar dat liep faliekant verkeerd. Halverwege begon het te spoelen en uiteraard was er geen plekje om te schuilen in de buurt. Eenmaal thuis maar snel de natte kleren uit en droge aan. Maar je mag gerust weten dat ik toen toch wel even vol ergernis zat. Typisch Nederland. Subtropisch naar herfst in één dag. Ik heb ’s middags maar even naar de etappe in de ronde van Groot Brittannië gekeken op tv. Mooi hoe die brit het probeert om het Wout van Aert zo moeilijk mogelijk te maken. De laagste is druk bezig zichzelf klaar te stomen voor de WK in eigen land volgende week.

Bezoekje

Vrijdagavond brachten we een bezoekje aan een voormalig lid van de schilderclub van josé. Leuk om er eens tussenuit te gaan. Zo vaak gaan we niet wel en vrijwel nooit krijgen we visite, anders dan van kinderen en kleinkinderen. We leven zo ons leventje op ons gemak. Ik ga ook mijn oppas van vroeger, toen ik nog peuter was, weer even bellen. Janny komt binnenkort bij ons eten. Beloofd is beloofd. En dus gisteravond met José op visite geweest bij Ineke en Giel. Het was een heel gezellige avond, tot na middernacht. Ja, dat voelde ik vanochtend wel even. Ben dat niet gewend. Maar we kijken er met veel plezier op terug.

Ja hoor

En ja hoor. Ook weer even bezig geweest met genealogisch onderzoek en wat vragen beantwoord van wildvreemden, die mij benaderden per mail. Dit keer over de geslachten Vreden en Randerath. Ook daarvan heb ik een aantal afstammelingen in mijn genealogische overzichten van in totaal ruim 14.200 personen, die op de een of andere wijze met elkaar verbonden zijn. Ik kwam op het internet bij oud Breda ook nog een foto van een oma van Son (op de foto in Breda), tegen die verbonden is aan de familie Van Son. Die tak kende ik helemaal nog niet. Weer een open eindje dus. Ik heb inmiddels een mailtje gestuurd en ook antwoord gekregen. Ik hoop binnenkort weer wat Van Sons uit Breda aan mijn verzameling toe te voegen. En ja, zelf onderzoek ik nog steeds de afstamming en banden van een aantal voorouders uit de jaren 1000 tot circa 1200. Geen giswerk, maar bronnenonderzoek. Dat vergt tijd, maar goed werk heeft tijd nodig. Gelukkig heb ik kennelijk voorlopig nog die tijd.…

(Bron: familiearchief f. van son).