Het heeft nadelen. Maar als je het positief wil bekijken, kan je ook een voordeel zien. Ik heb het over het zomerweer. Nou ja ‘zomer’… Afgezien van twee weekjes in het voorjaar zijn we tot nu toe niet verwend door de weergoden. Wat heet! Het is gewoon huilen met de pet op. Weken van regen en wind, verspreid over de dag, weermannen die er –zo lijkt het-, met de pet naar gooien, want de prognoses missen nogal eens de aansluiting met de werkelijkheid. Voor ons is het meestal zwaarbewolkt, slechts af en toe zon en uitkijken voor een plotselinge bui, zoals gisteren toen we bij de kersenboerderij waren om verder te fietsen. Maar het werd rechtsomkeer maken. Doornat toen we thuis kwamen. En de zon scheen nog wel toen we thuis vol goede moed wegereden. De vakantiegangers in eigen land, worden niet verwend. Wel of geen jas meenemen; paraplu of niet, enzovoort. Wat een verschil met vorig jaar. Toen hadden we dagelijks twee ventilatoren aan, de ene vanaf het plafond in de woonkamer, de andere overdag ook daar, vervolgens ’s avonds in de slaapkamer. Allemaal om het een beetje koel te houden. Dat hoeft tot nu toe dit jaar nog niet. Eigenlijk jammer, maar ‘elk nadeel heb z’n voordeel’. Ik bespaar immers behoorlijk wat elektriciteit, neem ik aan zonder ventilatoren. Ik moet zeggen, voor mij hoeft het echt geen 35 of meer graden te zijn. Zo om en nabij de 25 en lekker zonnig, is voor mij voldoende. Lekker om te fietsen en voor mij om op mijn ‘cabrio’ de natuur in te gaan met José.
Jammer
Jammer dat ze enkel bij de kersenboerderij begrepen hebben, dat een oplaadmogelijkheid voor elektrische fiets en scootmobiel wel heel erg prettig is. Het is voor zo ver ik op mijn tochtjes ben tegengekomen, de enige in de buurt. Complimenten. Dat is nu eens echt inclusief denken. Heel simpel. Zonnepaneeltje op het dak en een stopcontact tegen de muur.
Vat
Wat het weer betreft, wat in het vat zit, verzuurt niet, zo zeggen ze toch altijd. Laten we het hopen. We hebben immers de viering van mijn zeventigste verjaardag nog voor de boeg begin oktober. Dan mag het, graag zelfs, zo’n 22, 23 graden zijn met een lekker zonnetje. Droog weer. Want we hebben een buitenfeest, uiteraard met plan B, want we zitten in Nederland. Ik hoop verder wél, dat het weer zich tijdens de vakantie van de kinderen, van een goede kant laat zien. Ze hebben er een jaar lang hard voor gewerkt, en verdienen het om, gekoesterd door een zonnetje en een lekker temperatuurtje, van te kunnen genieten. Ik zal die laatste vakantieweken nog eens extra duimen. Als zij de zon krijgen, hebben wij hem ook…
Kleinkinderen
De kleinkinderen kunnen nog hun jaarlijkse uitje met oma en opa tegemoetzien. Anouk en Youri beten deze week het spits af naar Zooparc Overloon. Dieren kijken, avonturenpaadjes en frietjes met bitterballetjes, springkussen en speeltuin. De rest van de kinderen komt vanzelf aan de beurt. Is het niet deze zomer, omdat vrijwel iedereen een paar weekjes op vakantie gaat, dan is het in een van de weekenden of in de herfstvakantie. We kunnen immers geen ijzer met handen breken. Emma krijgt maandag nog een speciaal uitje met Sem. Daarvoor had ze als verjaardagscadeautje gekozen. En aan het eind van komende week zijn Cas en Robyn aan de beurt. Uiteraard komt Renée ook nog.
Voet
Mijn voet lijkt op de weg terug. De wond lijkt niet meer ontstoken. Maar ik moet voorzichtig zijn en niet te vlug juichen. Ik moet maandag weer bij de huisarts terugkomen. De wond én mijn beenspieren hebben zich goed gedragen in de dierentuin en ook eerder tijdens het winkelen. Het lijkt de goede kant op te gaan. Gelukkig maar. Ontstekingen zijn gevaarlijk én lastig.
(Bron: familiearchief f. van son)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten