Het einde nadert....

Ja. Het klinkt misschien wat dramatisch, maar het einde van een dramatische zomervakantie nadert. Een front zag kans om onze hele zomervakantie grotendeels te verpesten. Zo zonnig en warm als de vorige zomers waren, zo ‘onder nul’ was die van dit jaar. En maar oeverloos blijven mauwen over de gevolgen van de klimaatverandering en er verder in de praktijk geen daden aan koppelen. De grote vervuilers en de echte vervuilers worden niet aangepakt door ons Haagse zootje, wat liever maandenlang aan zelfbevrediging zit te doen. Laat ik me er maar niet druk om maken. Dan blijf ik aan het schrijven. Ze krijgen niks voor elkaar. Frankrijk begon al maanden geleden met evacueren. Maar dat vonden Rutte en Broekers knol niet nodig. Het ging immers niet om de rijken en vertegenwoordigers van grote bedrijven. Nu maar jammeren, dat het niet lukt om Afghanen die voor ons hebben gezorgd, met hun families naar ons te halen. Typisch hypocriet VVD

Als kool

Onze kleinzoon in wording, zoon van Pieter en Tara, groeit als kool. Hij gaat in november geboren worden. Alles gaat prima en loopt op rolletjes, zoals de echo laat zien. We kregen zelfs de bewegende beelden doorgestuurd. Fantastisch hoe ze dat tegenwoordig kunnen. Daarvoor gebruik ik mijn energie liever en voor de vakantie van de kinderen. Ze worden geplaagd door het weer in Nederland. Veel uitstapjes dus, zeker als je binnenzwembad maar een uurtje per dag gebruikt mag worden. In het buitenland, om precies te zijn zuid Frankrijk is het weer echt zomers. Hoge temperaturen en zon. Als ik ze nog maar herken,als ze straks weer thuis zijn.

Ritjes

José en ik maakten wat kortere ritjes. Zo ging er één naar Breda. Een kijkje nemen in het Bredaas museum en via Boschstraat en Veemarkt naar de Grote Kerk. Een staaltje Brabantse gotiek dat in 1547 werd geopend. Het is een echt monument. Alhoewel, het moet er nog veel mooier en indrukwekkender hebben uitgezien met alle heiligenbeelden en dergelijke er nog in, voordat er weer een of andere godsdienst in 1566 een einde aan maakte, door diverse beelden te vernielen en de kerk te gappen. De prinsenkapel met het grafmonument is de moeite waard. Sorry, ik was zo moe van het lopen die dag, dat ik wat trillerig de foto maakte. Ben toen maar even bij een van de koorbanken gaan zitten om wat bij te kunnen komen. Op de terugweg rustten we even op een terrasje. Opeens stonden Inge en haar twee meiden voor ons. Ze waren aan het winkelen in Breda. Natuurlijk kwamen ze er even gezellig bijzitten.

Museum

Het Bredaas museum is ook zeer de moeite waard. Niet enkel door de geschiedenis van Breda maar ook door de wisselexposities. Het was er niet overdreven druk; -in de kerk overigens ook niet-. Op de Markt waren ondanks het weer de terrasjes vrij goed bezet. We maken er gewoon iets van…..

Weer een

Mijn lijst met medische specialismen in het Amphia ziekenhuis kan weer worden uitgebreid. Ik ben door de longarts tijdens de controle gisterochtend verwezen naar de KNO-afdeling. Ik geloof dat ik nu nog maar enkele specialismen op mijn bucketlijst heb. Ik hoop die nooit te hoeven bezoeken.

Straks weer

Binnenkort ga ik weer verder met de afwerking van de zoektocht naar mijn voorouders, de Giselberten. Er moeten nog een paar puzzlestukjes worden gelegd. Goed werk heeft tijd nodig....

(Bron: familiearchief f. van son)