Een
drukke week. Het was een kleinkinderweek, een sportweek en weer een
journalistieke week met zo nu en dan een vleugje natuur en genealogie. Gewoon
weer een volle week. Maandagochtend naar Inge dinsdag artikelen schrijven voor
mijn pagina in de Langstraat en een woensdag onderzoek en een fietstocht. Donderdag
betekende de hele dag Sem om op te passen. Daarnaast moest Cas die dag naar
school gebracht en van school gehaald worden. En na schooltijd kon hij weer eens
bij oma spelen. Vrijdagochtend kwam Youri weer een keertje spelen bij oma. Compleet
met ‘buitenvoetbalschoenen’ en zijn bal maakte ons voetbalventje zijn
opwachting. Hij vond voetballen in de tuin wel leuk, maar vooral ook cupcakejes
met oma bakken, dat leek hem wel iets. Zeker toen oma beloofde ook het wapentje
van zijn favoriete voetbalteam erop te maken. Uiteraard mocht hij meehelpen.
Succes verzekerd. Vrijdagmiddag reden we met fiets en scootmobiel naar de
Biesbosch via Hank. Mooi die natuur en die honderden bijenkasten. Het was
-afgezien van de altijd waaiende wind- een fijne middag natuur samen. En dan
gisteravond NAC. Daar hoef ik niets meer over te zeggen, vind ik.
Op
de scootmobiel merk ik dat het langzaam maar zeker kouder wordt. Ik kan niet
zoveel kilometers meer maken met een volle accu en zo af en toe denk ik wel
eens aan mijn warme winterjas. Iemand die fietst, kan zich moeilijk
voorstellen, dat het bij temperaturen beneden zo’n 15 graden, stil zittend op
een scootmobiel toch al wat frisjes begint te worden.
Elke
dag kan je zo ongeveer verwachten, dat het de laatste zonnige zomerdag is met
aangename temperaturen. Maar van mij mag die zomer best nog even duren. Ik heb
geen hekel aan temperaturen tussen 20 en ongeveer 25 graden..
Oh
ja, ik ben gevraagd om woensdag deel te nemen aan een onderzoek van Fontys,
school voor de journalistiek over taak en functie van lokale media in onze
gemeente. Dat onderzoek gebeurt in opdracht van de provincie. Interessant was
het, over de taak van de media, de veranderingen in die taak en de al dan niet
kritische houding ten opzichte van het gemeentebestuur. Daarnaast ook de vraag
of en zo ja welke taak op dit vlak voor de provincie nu en in de toekomst is
weggelegd. Eind dit jaar worden de resultaten van het onderzoek bekend. Ik ben
benieuwd.
Wat
ons familieverhaal betreft: het schilderij over de eeuwenoude poort voor onze
familiegeschiedenis is af. José heeft de laatste hand gelegd aan de poort van
de ‘ferme d’Agbiermont’ in Nodebais. Een
knap staaltje werk. Het schilderij hangt al aan de muur in onze woonkamer. Nu
het afstammingsverhaal van de Bac’s zo langzamerhand in de steigers komt te
staan, kan ik die periode in mijn boek gaan aanpassen en verwerken. Wie is die ‘Willem
de Bascot, miles’. Gevonden in een oorkonde in ’s Hertogenbosch. Nog even
kortsluiten met mede-onderzoeker Hans Vogels. Het zal nog best een klus worden, die
BACs inpassen, daarvan ben ik me bewust. Maar er gloort nu echt licht aan het
einde van de onderzoekstunnel. De puzzlestukjes over onze familiegeschiedenis
en genealogie vallen langzaam maar zeker in stuk voor stuk in elkaar.
Volgende
week wordt het ook op een ander vlak weer interessant: wielrennen, De week van
het WK op de weg staat voor de deur. Hoop dat zowel de dames als de heren zich
niet bij voorbaat rijk rekenen om zich vervolgens in het pak te laten doen. We
gaan het zien. Datzelfde hoop ik van NAC. Wat, als ze die wedstrijd tegen
Volendam niet uit handen hadden gegeven en ze niet door Jong Utrecht van het
kastje naar de muur zouden zijn gestuurd…en…… Dan zouden ze zich al voor de
nacompetitie hebben geplaatst. Het is niet anders.
(Bron:familiearchief
f.van son).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten