Donorregister

José en ik zaten deze week weer eens een keertje samen echt geïnteresseerd TV te kijken. Het ging over het donorregister. Een van de problemen bleek, dat familieleden-nabestaanden, niet goed konden of al wilden reageren op het moment waarop door artsen de vraag gesteld wordt over orgaandonatie. Dat kost donoren, zo werd duidelijk.

Eén ding dat ons toen opviel, vonden wij vreemd. Nabestaanden kunnen alsnog de mening van de overledene om donor te zijn, kennelijk doorkruisen, als zij geen toestemming geven aan de artsen. Vaak gaat het dan om angst voor ‘snijden in de dierbare overledene’ of is men er gewoon nog niet aan toe. Begrijpelijk. Maar wat is dan mijn ja en dat van José in het donorregister nog waard. Voor dat ‘snijden’ in mijn lichaam, als ze al iets van mij kunnen gebruiken, maak ik me geen zorgen. Dat is immers tijdens mijn leven op diverse plekken al genoeg gebeurd. Voel je weinig van. En José. Je weet dat ook zij niet flauw is…

Het is belangrijk kennelijk om -uiteraard tijdig- duidelijk te maken aan je naaste familie, hoe je ten opzichte van het ‘donor zijn’ staat.

Ik weet dat José absoluut donor wil zijn, als dat nodig mocht zijn. Ze heeft dat toen nog eens bevestigd. Wij hebben dat deze week ook nog maar eens aan elkaar gezegd. Zij weet ook van mij, dat ik alles wil doneren, mochten ze dat kunnen gebruiken.

Wij zijn al jaren ingeschreven in het donorregister. Wij zullen het misschien best wel eens tegen de kinderen gezegd hebben,  vermoed ik. Is dat niet zo, dan neem ik aan dat ze weten, hoe wij ertegenover staan. Voor alle duidelijkheid. Wij willen beiden volledig donor zijn. Ze mogen alles van ons gebruiken. Ik reken erop en José ook, dat onze kinderen onze mening en standpunt respecteren; ook als we er niet meer mochten zijn.

Oh ja. Weer even bezig geweest met genealogie. Ik ben begonnen met het aanpassen van de afstamming BAC. Er is nu een goed verhaal. Het zal wel even duren, maar het verhaal komt echt rond.

Tot slot van mijn weekendbericht nog even dit: in de EK kwalificatie groep C hebben ‘we’ gisteravond nog even in Hamburg, (heet het nog steeds Volksparkstadion?) met 4-2 van Duitsland gewonnen. We wonnen daar wel eens eerder, zo meen ik me te mogen herinneren. Altijd leuk. Nu op weg naar kwalificatie. Zal nog best een klus worden. We staan pas derde in onze poule, wel met een wedstrijd minder gespeeld dan de Duitsers die achter noord Ierland tweede zijn. Duitsland met 9 uit vier wedstrijden en de Noord Ieren 12 uit vier. Wij hebben er nu 6 uit 3.

(bron: familiearchief f.van son)