De
weken rijgen zich bij ons normaal gesproken gewoon aan elkaar. Oppassen op
kleinkinderen, José op maandagochtend naar Inge en dinsdagavond naar de
schilderclub. Maar sinds zij daarvan zo omstreeks half elf terugkwam, was alles
anders. Haar knie had het begeven, zo maar plotseling. Na een hele nacht zonder
echt geslapen te hebben, ging zij woensdagochtend met Meike in de auto naar de
huisarts. Youri bleef intussen even bij Opa spelen. Erg leuk. Dat naar de
huisarts gaan, is al niks voor José. De keren dat zij dat doet, kan ik de
laatste tien jaren gemakkelijk op de vingers van één hand tellen. Maar nu is
het dus menens. Er kon niet worden opgepast op Sem en Cas, want José kan maar
amper strompelen. Daarmee misten we wel het eerste hapje brood van Sem. Want
bij hem gaat alles voortvarend door. Gelukkig hebben we de foto nog. Cas bracht
‘zo lief’ een speciale tekening mee, toen ze woensdagmiddag kwamen om bij ons
te eten. Een tekening waarop hij echt zijn best had gedaan; speciaal voor Oma
José met ‘beterschap’ erboven. Je zal het niet geloven misschien, maar met een
strompelende José is alles anders in huis. De kinderen helpen en José zit voor
het merendeel op stoel of bank. Donderdagochtend heb ik Cas met de scootmobiel
nog even opgehaald en later weer thuisgebracht, zodat hij voor mama’s
verjaardag kon knutselen. Donderdagavond kon José gelukkig al een scan laten
maken in Etten-Leur. Als het maar geen meniscus is. Nog even een paar dagen wachten op de uitslag nu. Zelf kroop
ik dan maar weer achter de laptop in zo’n week. Artikelen schrijven voor ‘mijn’
pagina Bestuur en Politiek in weekblad De Langstraat en uiteraard stamboomwerk.
Een erg mooie ervaring was, dat ik mijn oppas uit mijn jeugd heb gevonden. Het
is de nu 80 jarige Janny de Groot, nu Lankhuijsen-de Groot die al 57 jaar in
Klundert blijkt te wonen. Leuk. Misschien kan zij mij nog iets meer vertellen
over mijn jeugd. Ik ga ze in elk geval even bellen Het nieuwe boek begint te
vorderen. Tussen de bedrijven door ontdekte ik de een van de voorouders Pieter
ook Peter werd genoemd. In zijn doopinschrijving van 1 mei 1787 staat ‘Petrus’; in zijn franstalige
trouwakte van 24 november 1813 ‘Pierre’ vanwege de Franse tijd en in zijn
overlijdensakte van 24 februari ‘Peter’. Maar er is ook een bladzijde uit het
adressenregister van Heykant B-57 in Chaam, waar het gezin toen woonde. Daarin
staat duidelijk geschreven ‘Pieter van Zon’ met een Z en op een rijtje
daaronder zijn vrouw Maria Geerts en alle kinderen, Toch leuk die bron, want
ook zelf hebben wij een zoon Pieter zoals je weet. Die naam komt dus al eerder
in onze familietak voor. In andere, vooral de ‘dure’ takken kom ik de naam
Pieter wel meer tegen. Er hangt zelfs een Pieter van Son in het Rijksmuseum. Maar
dat geldt niet. Dat is een heel andere tak
(Bron:
familiearchief f.van son: Eerste boterham Sem 15-01-2019; Wijk Heikant: Regionaal Archief Tilburg te
Tilburg, Bevolkingsregister Chaam, Bron: boek, Deel: 002, Periode: 1821-1860,
Chaam, archief 2904, inventarisnummer 002, Inv. nr. 02 1821-1860 Wijk Heikant,
folio 109.; Bron: Regionaal Archief Tilburg te Tilburg, BS Huwelijk. boek,
Periode: 1813, Chaam, archief 2903, 24 november 1813, Huwelijksregister 1813,
folio 10v.; Overlijdensregister 1842, 24-02-1842, archiefnummer 2903,
aktenummer 10 Chaam. Periode: 1842).
Helaas worden de foto's niet geupload. ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten