Oma José is druk
bezig geweest met alle voorbereidingen. Alles is rond. Dat weet ik zeker. Maar
wat ze vanmiddag op tafel brengt om de inwendige mens van kind en volwassene te
versterken, dat blijft nog even gissen. Ook voor mij. Maar dat het weer goed
zal smaken, dat is wel zeker.
Vanmiddag is het namelijk
weer zo ver: de jaarlijkse traditie. Sint en Zwarte Piet hebben alle
kleinkinderen al per brief laten weten, dat ze bij oma José en opa Frans
vanmiddag weer cadeautjes zullen brengen. Hoe laat, ook dát is nog een
verrassing. Maar op de allerkleinste na weten de kleinkinderen wel wat hen te
wachten staat. Ik weet zeker dat Sint voor iedereen evenveel cadeautjes zal
hebben. Ik kijk er al naar uit, want het is elk jaar weer een gezellig druk
feest. Speciaal voor de kleinsten zorgen Sint en Piet dit jaar al ’s middags
voor de cadeautjes.
Ik heb in ons archief
nog even gezocht naar de pakjesmiddag van kleindochter Emma bij Omi van Son en
bij Oma José in 2009. Sint bracht ook bij Omi van Son altijd cadeautjes voor de
achterkleinkinderen, zoals je op een van de foto’s kan zien. Bij ons doet Sint
nu voor onze kleinkinderen hetzelfde. Leuk is het om ook te merken dat onze
kinderen óók ‘de Rommelpiet’ in huis halen. Rommelpiet? Ja Dat deden wij al
voor de kinderen. Dat houdt in dat ’s avonds de schoen mag worden gezet en dat
Zwarte Piet er de volgende ochtend een rommeltje van gemaakt heeft in huis.
Alles over de grond verspreid, zelfs stoeltjes ondersteboven.... Onze kinderen
hebben daar dus kennelijk zo van genoten dat ze de traditie overnemen. Leuk die
tijd van Sint en Zwarte Piet. Cas vond het eigenlijk maar raar, die rommel in
huis. Hij is nog zo jong..
Voor mijn andere
hobby, de genealogie lijkt mijn werk op dit moment meer op wetenschappelijk
onderzoek dan op genealogie. De geschiedenis van onze voorouders is daarvoor te
interessant op te laten liggen. Ik heb ook een voorlopige keuze gemaakt. Er
zijn volop vraagtekens bij Alpaide, de moeder van Arnulf van Rumigny en zijn
vrouw Ermentrud van Ardennen, onze voorouders. Ook zijn er rondom de afkomst
van zijn vader Godfried nog best een aantal mistflarden. Intens lezen en
herlezen van bronnen en literatuur in het Frans en het Nederlands en veel
overleg heeft mij geleerd, dat rondom voorouder Alpaidis, je weet wel, die
gravin uit de tiende eeuw, een paar zaken nu zo goed als opgelost zijn. Alpaide
is inderdaad de moeder van Arnulf I van Rumigny-Florennes en schoonmoeder van onze
voormoeder Ermentrude van Ardennen. Maar of ze ook werkelijk de Alpaidis [van
Hoegaerden] is, dat is zeer de vraag. Door de visie van een groep onderzoekers
over haar afkomst, heb ik inmiddels een streep gehaald.
Sorry Heemkring van
Hoegaarden, maar Alpaidis stamt niet af van Graaf Erlebold en een onwettige
koningsdochter Alpaidis, maar meer dan vermoedelijk uit Kamerijk. Arnulf I van
Kamerijk en Bertha van Hennegau (of van Betuwe), zoals op de site van ‘de
Graafschap’ staat) lijken de ouders van Alpaidis. Belangrijk daarbij is, dat
door de Fransman Misonne is aangetoond, dat een oorkonde uit 887 over Erlebold
en Alpaide vals is, geschreven in het kapittel van Chimay uit politieke overweging.
Nog even wat extra nazoeken en ik verwerk het uitgebreid in ons nieuwe boek
over de Geschiedenis en genealogie van onze familie. Een levenswerk dat
langzaam, vooral langzaam, maar wel zeker vordert. Onze oudst bekende, bewezen voorvader
is Karloman van Landen uit de eerste helft van de zesde eeuw; de graaf van
Hesbaye ofwel Haspengouw, compleet met Merovingische grafresten in Bourgondië en een opgraving in Landen van een vroegmiddeleeuwse grafkapel van onze voorouders, die we op een van onze 'stamboomritjes' konden bekijken. Nog verder terug in de tijd kan wel, maar dan wordt ik teveel
geconfronteerd met heiligen in de familie en geschiedenis en verhalen die er enkel
op gericht lijken om van een of andere Romeinse consul af te stammen. Nee, daar
pas ik voor. Pas op, want als ik eenmaal op mijn praatstoel zit over mijn
hobbies, dan kan ik uren vertellen....
Oh ja, tot slot nog
dit: volgende week krijg je mijn weekendbericht al op vrijdagochtend. Zaterdag
kan ik één keertje niet. Te druk met andere dingen. Maar daarover later. Tot
vrijdag!
(Bron: familiearchief f.van son; Sint 2009 Emma bij Omi
en bij Oma José; Alain Dierkens: ‘Abbayes
et chapitres entre Sambre et Meuse (VIIe–XIe siècles). Contribution à
l'histoire religieuse des campagnes du Haut Moyen Âge (Beihefte der Francia,
14), Sigmaringen (Thorbecke) 1985, blz. 145 en 146; ‘Alzey en Zutphen’, wijlen
Henk Verdonk/bewerkt door Bas Aarts, 2012).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten