Misschien is het weekend ooit uitgevonden om na de zware
werkweek een dag bij te komen. Een dag. Want ik heb de zaterdag als werkdag én –zij
het halve- schooldag nog meegemaakt.
Pfft….Maar zo’n weekend is voor Oma en Opa niet echt een
rustmomentje! Je denkt dat er twee rustige dagen op je wachten. Maar dan gaat
de telefoon! Of Robyn voor het eerst bij oma en opa mag logeren! Natuurlijk.
Elke kleinkind mag, dus ook Robyn. Tegen de middag op zaterdag gebracht, op
zondag weer opgehaald. Kunnen Pa en Ma ook eens uitslapen.
’s Morgens rond half elf: Samen met Robyn en met Elke, -
die ook toevallig even met Cas langskomt- , doet Oma José de boodschappen. Daarna
een “gebakken boterham” -of noem het tosti als je wil-. Elke vindt dat ook wel
lekker en eet mee. Wouter moet immers werken.
Opa zit ’s morgens achter zijn laptop aan het
genealogisch onderzoek. Af en toe komt Robyn iets vragen of laten zien. Allemaal
heel goed te doen dus.
Na het eten was er even betrekkelijke rust. Totdat Oma’s
telefoon gaat. Oudste dochter Inge aan de lijn: of we mee iets willen gaan
drinken. Bram is er met zijn pa en zwager enkele dagen tussenuit.
Wij dus naar ‘Taart’ op het Heereplein. De kleintjes
kiezen uiteraard voor de ranja en een minion-cupcake. Altijd prijs met die
minions..!
Intussen wél goed opletten dat Robyn er niet tussenuit
trekt. Zij is wel de meest ondernemende van het stel. Enkele weken geleden hing
ze nog met beide handjes aan de lamp bij Oma………Ook nu weer speelt ze voor
acrobaat….kijk maar op de foto!
Ik hield het bij ‘Taart’ bij ‘Leffe’, zonder taart uiteraard. José en Inge
bij een of andere koffiesoort. Tegen vijven gingen we weer terug naar huis. Renée mocht
op de heenweg meerijden op opa’s scootmobiel, dus Emma op de terugweg. Eerlijk
delen! Dat moet je als Opa wel in de gaten houden. Robyn zat in de wandelwagen.
Eenmaal thuis stopt het natuurlijk niet. Het is weer
etenstijd. Je snapt het al: Oma de keuken in en samen met Inge zelfgemaakte
friet maken…
Even na zessen zitten we weer met zessen aan tafel.
Daarna is het tijd om met z’n drietjes in bad te gaan. Op
zich al een feest. Dan eindelijk zit het drietal uitgeteld op de bank. Een dvd-tje van
‘Pieter Post’ om tot rust te komen en daarna nog samen een spelletje aan tafel.
De rust keert weer. Emma en Renée bleven samen met mama Inge nog even gezellig
bij oma en opa. Robyn ging “bedje boem”. Kijken hoe lang zij wil slapen. Spannend
hoor zo’n eerste logeernachtje bij Oma en Opa.
Wij konden weer terugkijken op een drukke dag. Wel weer
leuk! Ook een drukke dag kan je energie geven. Ook voor de zondag was het
programma al bekend. Wij zijn door Elke en Wouter uitgenodigd om ’s avonds mee
te eten. Weer gezellig. Wij hebben het getroffen met onze kinderen en kleintjes.
Wie het meest genoten heeft in het weekend? Zonder
twijfel Oma José. Die geniet als ze mag zorgen. Voor mij, voor de kinderen én
de kleinkinderen. Zij verdient een onderscheiding. Van mij heeft ze die al
jaren: die van beste vrouw, moeder en oma op de wereld. Dat meen ik!
En voor anderen geldt terecht hetzelfde. Wie wil nou niet bij oma en opa logeren. Wie laat Oma nou niet graag op de kleintjes letten? Ze is afwisselend leidster
kinderdagverblijf, buitenschoolse opvang, ophaaloma, verpleegster, halve
dokter, regelaar, sociaal,
maatschappelijk en cultureel werkster, heeft de boodschaptaak en al die
andere taken, die ik voor het gemak maar even achterwege laat. En voor zichzelf; een avond
schilderclub ! Hoe houd je zoiets vol…..
(Bron: familiearchief f.v.son: zo maar een zaterdag: met
Robyn, Emma, Renée, Inge, Oma en Opa bij ‘Taart’; samen in bad en uitgeteld op
de bank).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten