zaterdag 11 januari 2025

Verrast en speurwerk....

Donderdag stond een controlebezoek op het programma bij de cardioloog. Met positief resultaat, mag ik wel zeggen. De hartwaarden verrasten zelfs mijn cardioloog. Het waren de beste waarden van de afgelopen anderhalf jaar, zo liet zij mij weten. Ook de situatie van mijn enige overgebleven nier was stabiel gebleven. En dat ik zo moe ben en zonder energie en bijna niets meer kan, dat hoort er ‘gewoon’ bij. Ik dank dat toch wel positieve beeld aan de uitgebalanceerde medicatie, de niet aflatende zorg door José, ons afgewogen eet- en drinkpatroon, het goed luisteren naar mijn lichaam en ook mijn rotsvast vertrouwen in mijn steun en toeverlaat, die niet op onze aarde is. We gaan door!

Familieonderzoek

Deze week in dit weekendbericht weer eens even aandacht voor de amateurgenealogen, zoals ik. Sinds 1982 speur ik al naar de geschiedenis en leefwijze van mijn voorouders. Samen met José zoek ik ook elke keer de plaatsen op, waar mijn voorouders een rol speelden. Dat deed ik bij voorbeeld in Florennes, in Marbais in zuid België, in Landen, waar ik opgravingen fotografeerde, in de abdij van Tongerlo en op nog heel veel meer plaatsen en in gehuchten vooral in zuid-België, waar het lijkt, dat de tijd is blijven stilstaan. Vaak vond ik het een en ander terug waar mijn voorouders een rol speelden, zoals de oude Gengulphuskerk in Florennes en het kasteel daar. In mijn herinnering waren er heel veel zuilen in de kerk daar, maar ik kan de foto’s helaas niet meer terugvinden van die mysterieuze kerk. Of bij Marbais, waar José en ik een hele dag nodig hadden om de overweldigende ruïne van de abdij van Villers te bezoeken. We maakten foto’s en legden zo de geschiedenis van onze familie vast voor onszelf en ons nageslacht. Maar daar ging heel wat zoek- en leeswerk aan vooraf in teksten en bronnen in diverse talen.

Florennes

Wij waren bij voorbeeld in Florennes omdat Arnulf van Florennes en Ermentrude van Ardennen samen een van onze voorouderparen vormen. Soms heten ze in bronnen anders om het ‘gemakkelijker’ te maken….. Arnulf of Aernhout van [Rumigny]-Florennes en zijn vrouw Ermentrude van Ardennen of ‘Van Verdun’, of zelfs ‘van Luxemburg’, want ook zo kom ik haar in bronnen ook tegen. Want bronnen zijn tijdens mijn onderzoek altijd nodig geweest. Arnulf werd geboren voor 954. Die Arnulf is de zoon van een Alpaidis: de 'Miraculis Sancti Gengulfi' noemt "Arnulfus, Alpaidis et Godefridi Hainoensis pagi comitis filius". Ook wordt vermeld, dat hij heer van Florennes was. De ‘Gesta Episcoporum Leodiensium’ praat over "Arnulfum nobilem de Rumiaco. Alpaidis et Godefridi filius". Ook wordt daar vermeld, dat hij de kerk van Sint Gengulf in Florennes stichtte. Ook in de kroniek van Alberic de Trois-Fontaines wordt geschreven, dat Arnulf als "Arnulfum nobilem de Ruminiaceo, Alpaidis et Godefridi filius" de kerk van Sint Gengulf in Florennes stichtte in 1002. ”Arnoul Ier est le fils d'Alpaïde et du comes Godefroid, comte en Hainaut.  Niet de graaf ván, maar ín Henegouwen dus.  Die kerk hebben we ook bezocht uiteraard. De vrouw van Arnulf van Florennes,  Ermentrudis van Ardennen (van Verdun) was één van de kinderen van Godfried ‘de gevangene’ (‘Godefridi Ardennensis’), de graaf van Bidgau, Methingau en Verdun, die ook de Marken Ename en Antwerpen in bezit had. De moeder van Ermentrude moet Ermentrude van Zutphen zijn, dochter van Everhard . Godfrieds tweede vrouw Mathilde Billung van Saksen voedde Ermentrude als stiefdochter op. Godfried zelf stierf in 1002. Volgens onderzoeker Hein H. Jongbloed heette zijn eerste vrouw in plaats van Ermentrude, Averarda van Zutphen. Hij schrijft: "J'ai proposé d'identifier la première épouse de Godefroid le Captif avec la comtesse Averarda que commémore le nécrologe de Saint-Vanne de Verdun et au sujet de laquelle aucune identi-fication n'avait été proposée". Volgens prof. Dr. J.M. van Winter werd de moeder van Ermentrude mogelijk niet in Florennes herdacht, omdat zij samen met haar naamloze zoontje in het kraambed samen is gestorven en niemand zich haar nog herinnerde. Maar volgens haar zou ze wel degelijk Ermentrude (van Zutphen) hebben geheten. De vader van Ermentrudis hertrouwde al vrij snel na haar dood met Mathilde Billung [van Saksen], die weduwe geworden was van Boudewijn III ‘den Jonghen’ van Vlaanderen. Ermentrude werd door haar stiefmoeder Mathilde van Saksen opgevoed. Die werd wel in Florennes herdacht en wel op 25 mei.  Haar vader en stiefmoeder zijn ingeschreven in het necrologium, (dodenboek) van het klooster Johannes de Doper in Florennes: op 5 mei 'mathildis comitissa en 4 september ‘Godefridi comes.'  Bij de onderzoeker Roland vinden we ook de naam van de vrouw van Arnulf “Ermentrude, fille de Godefroid ‘le Captif et Mathilde de Saxe."  Maar hij meldt niet aan welke bron hij dat ontleent . Hij meldt ook "Arnoul seigneur de Florennes reçut en bénéfice du comte Herman son beau-frère l'abbaye d'Hautmont", maar ook hier zonder bron. Zijn woordkeuze lijkt te suggereren dat het document de familieband tussen beide partijen aangeeft.  In het martyrologium van de kerk van Kamerijk wordt 7 maart het overlijden van Ermentrude herdacht: "Ermentrudi ma[ter] ep[iscopie] Gerardus". (Ermentrudis, moeder van bisschop Gerard ).  Dat was zij. Ook dat heb ik uitgezocht en uiteraard met bronnen bewezen.

 (Bron: familiearchief f. van son, foto’s uit eigen bezit).





 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten