Onze
kleinzoon Sven kwam afgelopen weekend voor de eerste keer logeren bij oma José
en opa Frans. We waren wat gespannen uiteraard, maar dat bleek achteraf
helemaal niet nodig. Natuurlijk even huilen toen zijn ouders weggingen, maar
toen onze kleine krullenbol ging spelen en hield dat erg lang vol. Hij praatte
honderduit en heeft geen enkele keer gehuild. Ook bij het eten toont hij eerst
zijn eigen willetje, maar besluit dan toch om zijn mondje open te doen, telkens
als ik met de vork aankwam. Slapen heeft hij mogelijk van zijn papa geërfd. Hij
werd om kwart voor twaalf één keer wakker, waarschijnlijk een droompje, maar
binnen enkele minuten lag hij weer rustig te slapen. ’s Morgens na kwart over
negen kwam hij net overeind, toen José naar boven kwam. Het was fijn om op te
passen.
Gezondheid
De ellende blijft. Maandag daarom toch maar even naar de huisarts geweest. Andere medicijn erbij gekregen en dinsdag weer even naar de fysio. Verder ga ik elke ochtend thuis even op de hometrainer en ben voorzichtig met lopen. Het kan met twee krukken een paar stapjes, maar de pijn bij de aansluiting van mijn spieren net boven mijn voet, blijft me parten spelen. Het zal tijd nodig hebben, vrees ik.
Er was meer
Natuurlijk
kwamen Cas en Sem op de dinsdagmiddag weer mee eten ; op dinsdagavond was het
voor José weer schilderclub en die dag was ook onze dochter Meike jarig. We
gingen er woensdagochtend even op de koffie met taart. Gezellig. Schoonzoon
Bram was donderdag aan de beurt om jarig te zijn. Hij viert het later. Geen
oppas donderdag op Luuk. Hij was niet helemaal in orde, dus we moesten ons
ventje missen. José ging gistermiddag met Elke lunchen. Dat was nog voor haar
verjaardag.Vandaag gaan we de verjaardag vieren van de kleinkinderen bij Piter en Tara in Oosterhout.
Ik maakte weer mijn wekelijkse pagina in De Langstraat, ons weekblad en ruste lekker op de bank tussendoor. Ook zat ik gelukkig nog even achter de laptop voor mijn familieonderzoek en –boek.en omdat donderdag de trouwdag van mijn ouders was 75 jaar geleden, hier nog even een foto van hen in 1970. Het was de laatste van hen samen, voordat mijn vader veel te jong stierf.
(Bron: familiearchief f.van son).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten