Een week van ‘de eerste keer’ was het. Ik heb het dan over onze jongere kleinkinderen. Sven ging voor het eerste op de foto voor een echte pasfoto, hij maakte voor het eerst gebruik van zijn zandbak en genoot van het ritje in de draaimolen, waarin hij de lampjes toch het leukste vond. Zijn jongere neefje Luuk kwam voor het eerst in een restaurant en had het reuze naar zijn zin. Zo is er voor iedereen ‘een eerste keer’. Cas haalde, zoals verwacht, zijn zwemdiploma A-B en C in één keer. Ik ben uitgebreid op de hoogte gebracht, want oma José en opa Jos waren de gelukkigen om mee te gaan om hem gade te slaan. Ze moesten best wel erg veel doen, maar hij was terecht trots op zijn diploma. “nu hoef ik op vakantie geen zwembandjes meer aan”, zo had hij al bedacht.
Het rijk alleen
Zaterdagmiddag hadden Sem en ik het rijk alleen. Zijn broer zwom af, pa en ma waren daarbij en ook oma José was er niet. Sem en ik hebben heerlijk gespeeld samen. Hij stelde tientallen vragen aan mij en wist uiteraard precies wat hij wilde. We hadden het samen zo druk en gezellig, dat we niet eens aan een ijsje toekwamen. Eerst spelletjes gespeeld aan tafel, toe een pakje drinken en een blauw bakje met een soort superkleine pepernootjes. De naam schiet me nooit te binnen. José helpt me: ‘schuddebuikjes’. Na die spelletjes wilde hij op de grond met de duplo bouwen en uiteindelijk moest ik ook de treinrails nog pakken, nadat we buiten in de tuin de kegels om beurten hadden omgegooid. Je snapt, dat ik aardig afgebrand was, toen aan het eind van de middag Cas zijn diploma kwam laten zien. We zaten toen net kikker en zijn vriendjes te kijken. Cas was erg blij met zijn cadeautje van ons, een auto van een wegwerker, compleet met waarschuwingslichtjes. Die had hij nog niet!
Nog meer
Uiteraard kwam deze week ook onze Luuk weer bij oma en opa lachen en ook zijn zus Robyn kwam woensdagmiddag gezellig mee. Vrijdag kwamen ook Sem en Cas. Cas ontbijtte mee, maar moest uiteraard weer naar school. Sem bleef een ochtend en Oma en ik zorgden de hele dag voor Luuk, die wat last had van ontstoken oogjes. Zielig hoor, maar toch bleef hij lachen. Over een paar maanden gaat ook Sem voor het eerst naar ‘de grote school’ en is zijn periode ’bij de kindjes’ voorbij. Wat gaat het toch allemaal snel.
Vandaag
Vandaag even voetbal kijken bij Youri en vanmiddag komen Youri en Anouk bij ons. Papa en mama moeten weg en daarom blijven ze een nachtje slapen. Morgen wacht hen een verrassing.
Zondag
De nieuwe week begint morgen met de sterfdag van mijn moeder, op 22 mei al weer zeven jaar geleden. Ze werd 91. Op de foto mijn moeder met haar eerste achterkleinkind Emma in 2008. Eens kijken wat die nieuwe week weer gaat brengen.
(Bron: familiearchief f. van son)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten