Dit keer waren in het
afgelopen weekend de twee zusjes bij ons om te logeren: Emma en Renée. Hun pa
en ma waren met de businessclub naar Parijs. We zijn zondag met de twee meiden naar
Amstelveen gegaan, naar het Cobra-museum voor moderne kunst. José’s
kunstrichting dus. Oma José had de meiden telefonisch al ingeschreven voor een kinderworkshop
schilderen in het atelier op de eerste verdieping van het museum. Dat is er -buiten
het zomerseizoen- alleen mogelijk op de zondag. Even leek het allemaal nog
helemaal mis te gaan, want ze waren de sleutel kwijt van de kast waar verf en
krijt in lagen. Gelukkig kwam als toch nog op zijn pootjes terecht, want in een
andere kast lagen ook nog verf en kwasten, zodat onder begeleiding de dames
toch nog aan het werk konden, net een paar andere kinderen.
José en ik hadden op die
manier de gelegenheid om in het museum op ons gemak rond te kijken. Nou ja, Cobra-kunst
vind ik mooi, maar ik moet eerlijk zeggen, de tentoonstelling van Mexicaanse
kunst kon ons absoluut niet bekoren. En ons niet alleen kennelijk, want een man
die ons voorbij liep, zei tegen zijn vrouw, dat het mooiste van de expositie de
planten waren. En ja, heel wat tropische en subtropische planten in potten probeerden
van de Mexicaanse kunst nog iets te maken. Voor ons hoeft die
Midden-Amerikaanse kunst niet. We gaan pas weer eens terug naar Amstelveen, als
er weer een echte interessante wisseltentoonstelling is. Want er komt naast een
deel vaste kunst steeds een deel wisselexpositie. Het is prettig bij Cobra,
want je kan je auto kwijt op 3 minuten loopafstand; dus dat is beste te doen.
Er is ook een aardig museumrestaurant, voor een kop thee of koffie en een paar
lunchmogelijkheden. Gelukkig was het niet al te druk op de weg. Terug thuis
konden we genieten van de laatste nieuwe kunstwerkjes van José zelf. Ze heeft
al ontzettend veel opgestoken van haar schilderlessen. Veel mensen vinden haar
werk mooi. Ze zou eigenlijk een moeten kunnen exposeren. Met uitzondering van
de schoolvakantie gaat ze elke dinsdagavond naar de schilderclub. Voor de
gezelligheid en om er zo nu en dan wat op te steken.
En ik? Ik werk rustig door
aan mijn nieuwe boek over onze genealogie en geschiedenis. Het wordt een
uitgebreid werk. Misschien worden het wel twee delen. Ik moet daar nog eens
goed naar kijken én over nadenken..
(Bron: familiearchief f.van son)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten