Het was in veel opzichten een bijzonder productieve week. Bij mijn genealogie kon ik weer een BAC koppelen aan zijn, tot dan toe, mij nog onbekende vader; is zat boordevol werk voor mijn partij, maar de meeste voldoening halen wij toch wel uit onze kleinkinderen momenteel. Opa en Oma zijn is eigenlijk maar een drukke bezigheid. We zijn nu zo langzamerhand meer in de weer met de kleinkinderen, dan met onze eigen dagelijkse beslommeringen. Met name Oma José is wel heel vaak in touw. Woensdag vroeg in de ochtend zo tegen achten haalt ze Casje op, zodat mama kan gaan werken. Hij blijft elke woensdag bij ons, zoals op een andere weekdag in Waspik bij zijn oma Diny en Opa Jos. Tussendoor komt Youri af en toe om een kasteel te bouwen en past Oma José tot groot plezier van Youri een paar uurtjes op hem zoals donderdagochtend om half 8 een uurtje. Donderdag tegen de middag fietste ze weer naar Made om er gezellig bij Inge, Bram, Emma en René een boterhammetje mee te eten en vervolgens op school in de klas van Emma met de kinderen te schilderen. Spoorslags weer naar huis daarna want dan is het weer bijna etenstijd. En daarnaast eens per twee weken is het op vrijdagavond schilderles aan Anouk en Renée.
Ik had het eigenlijk ook best druk. Samen met Piet de Peuter affiches ontwerpen en teksten en de opmaak verzorgen voor de folder en de pagina’s over mijn partij, deze week in het weekblad De Langstraat. Het was leuk om weer veel te schrijven en een folder in elkaar te zetten. Het was bijna 20 jaar geleden maar na enige oefening ging het weer als vanouds. Het was leuk maar wel erg vermoeiend. Zowat de hele dag in touw geweest vorige week zaterdag, zondag, en deze week op maandag en dinsdag en elke ochtend een uurtje om weer publicaties te verzorgen. Als je iets doet, dan moet je het goed doen.Een beetje betere software zou me wel uitkomen..
En nu is het
morgen dan eindelijk zondag 18 maart NAC-RODA. Ik wordt zo tegen tweeën opgehaald
om naar het stadion te gaan samen met alle zonen en schoonzonen. Ik heb het er
echt op staan. Nog nooit een wedstrijd van NAC met alle mannen uit ons gezin samen meegemaakt. Ik
ben echt benieuwd! Komende maandag
zou het de 94e verjaardag van mijn moeder zijn. Wij mochten ma, oma
en omi tot na haar 91e verjaardag bij ons hebben. Herinneringen is
alles wat nu nog rest. Dan gaan we woensdag stemmen. Eens kijken hoe onze partij
het ervan afbrengt. Ik ben benieuwd...
(Bron: familiearchief f.van son; drukke week,
SVP-folder).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten